Shiver napisał:
Apropo jeszcze Qtc i odpowiedzi impulsowych. Pobawiłem się troszkę winisd i patrząc na to jak modeluje się wykres group delay można śmiało stwierdzić że im niższe Qtc tym lepsza odpowiedź z tym że 0,5 nie jest wcale wartością graniczną bo poniżej jej parametry również ulegają poprawie. Ciekawą wartością za to jest 0,577 gdyż daje najrównomierniejszy przebieg opóźnienia grupowego i myślę że tutaj można by upatrywać jakiegoś punktu zaczepienia.
Odpowiedź impulsowa to nie jest do końca to samo co opóźnienie grupowe, chociaż i tak te parametry się ze sobą wiążą, jak zresztą wszystko.
W każdym razie group delay jest o ile dobrze pamiętam pochodną fazy po częstotliwości, czyli po ludzku dla danej częstotliwości dostajemy informację o opóźnieniu fazowym sygnału, czyli czasie przejścia sygnału przez układ.
Dlatego analizując GD moim zdaniem trzeba by bezwzględnie brać pod uwagę częstotliwość a nie tylko samą wartość czasową.
Odpowiedź impulsowa mówi o tym w jaki sposób prezentuje się odpowiedź układu )np głośnika) na impuls jednostkowy. Często, dla lepszego wyobrażenia stosuje się również parametr odpowiedzi na skok jednostkowy, który jest łatwiejszy do zilustrowania, zrozumienia i chyba de facto bliższy rzeczywistości bo skok jednostkowy jest jak najbardziej wykonalny bo to jest zmiana stanu z 0 na "1" czyli np podanie nagle składowej stałej na głośnik
. Impuls jednostkowy jest to nieskończenie krótki impuls o nieskończenie dużej amplitudzie i o powierzchni równej 1. TU oczywiście każdy się skapnie, że to czysta matematyczna mrzonka i nie da rady czegoś takiego zrealizować w praktyce.
Posłużę się swoim własnym artem
http://diyaudio.pl/portal.php?show=42 , na drugim obrazku są przykładowe odpowiedzi na skok jednostkowy. Przebieg Liktwitza ma dobroć 0,5. Bessel ok 0,6 , Butterworth 0,707 , Czybyszew nie pamiętam jaki tam jest bo są różne ale chyba ok 1.
Teraz ten wykres można wprost wizualizować jako ruch membrany głośnika po podaniu sygnału z 0 na 1. Najlepiej zachowule się przebieg Linkwitz i Bessel. Linkwitz ma tę zaletę, że sygnał idealnie dochodzi do "1" i nie ma żadnego przerzutu, całkowity czas ustalenia się stanu "1" jest najkrótszy. Bessel wydaje się być lepszy, bo narasta szybciej ale jednak ma mały przerzut i stan końcowy ustala się trochę później. W praktyce oczywiście można a nawet byc moze by wypadało zastosować ch-kę Bessela bo odpowiedź na szybkie zmiany sygnału będzie szybsza niż w Linkwitzu a lekki przerzut i nieco dłuższy czas ustalenia pominąć.
Butterworth i Czybyszew narastają świetnie ale co się później dzieje to już jest kiepska sprawa, przerzut jest spory a czas ustalenia bardzo długi.
Shiver, tak się to co pisałeś o dobroci 0,577 jest bliskie ch-ce Bessela i jest to bardzo dobry kierunek myślenia. Ch-ka Linkwitza można powiedzieć jest dla hardcorowców :twisted: .
Liniowy przebieg GD można by zinterpretować jako stałą wartość lub stała zależność przesunięcia fazowego sygnału w stosunku do częstotliwości co być może dać mniej więcej stały charakter brzmieniowy i impulsowy bez względu na to jaką częstotliwość sygnału podamy na wejście.
to chyba roznica. To troche tak jak dawanie kondensatora 2.2uf na tweeter. Kazdy na tym bedzie dzialac ok, ale napewno jeszcze daleko to wykorzystania pelnego potencjalu. Pchaj tlumienie do rury i tyle.
tylko czemu zapchałeś tunel wełną :razz: