Obudowa band-pass, zwana też pasmowo-przepustową, jest akustycznym filtrem dolnoprzepustowym. Głośnik zamontowany jest w przegrodzie wewnątrz obudowy, jedną stroną pracujący w obudowie zamkniętej, drugą w obudowie bass-reflex. Charakterystyka przenoszenia obudowy band-pass zaczyna spadać przy 80-200Hz (w zależności od wielkości i częstotliwości strojenia obudowy). Z tego względu ten rodzaj obudowy może być (i jest) stosowany tylko w subwooferach. Nie jest prawdą, że ten rodzaj obudowy osiąga niższy bas niż obudowa bass-reflex w przypadku tych samych objętości. Tak wygląda charakterystyka dla głośnika ARN226:


Dużą zaletą tej obudowy jest duża wytrzymalość mocowa głośnika. Jedna z komór jest obudową zamkniętą, często ma ona kilka lub kilkanaście litrów (należy mocno tłumić). Dzięki tej małej objętości głośnik jest chroniony przez bardzo twardą poduszkę powietrzną. Nawet przy doprowadzeniu bardzo dużej mocy do głośnika, jego amplituda jest ograniczona przez ściśnięte powietrze wewnątrz komory. Należy zwrócić uwagę na sztywność oraz szczelność takiej konstrukcji. W tak małej obudowie powstają ogromne ciśnienia. Do obliczeń najlepiej posłużyć się programem symulacyjnym (np. WinISD), zmieniając objętość obu komór oraz częstotliwość dostrojenia tunelu możemy uzyskać interesującą nas charakterystykę, polecam komorę z otworem robić większą od zamkniętej. Sporo osób uważa, że w tego typu obudowach nie trzeba stosować filtru dolnoprzepustowego - nie jest to prawdą. Wysokie tony są oczywiście stłumione, ale bez problemu można usłyszeć częstotliwości do 500Hz, a to już za dużo jak na subwoofer. Poniżej przedstawiam rzeczywistą charakterystykę ściągniętą mikrofonem pomiarowy z wykorzystaniem filtra z działu download (20...100Hz):

Odcięcie przy 20Hz:


Odcięcie przy 100Hz:


Charakterystyka jest całkiem podobna do tej, która jest pokazana w programie symulacyjnym, ale tylko za sprawą filtra.



Drugim typem obudowy pasmo-przepustowej jest obudowa wentylowana po dwóch stronach. W tym przypadku otwory musimy dostroić do różnych częstotliwości, dzięki temu można skorygować siodła które mogą wystepować w obudowie wentylowanej z jednej strony. Jeśli otwory dostroimy do tej samej częstotliwości basu nie będzie w ogóle, ponieważ ciśnienie z otworów będzie się znosiło. Wynika to z przesunięcia fazowego między otworami.

Na koniec jedna bardzo poważna wada tego typu obudów. Czasami nie możemy zastosować otworu o odpowiednio dużej średnicy. Jest to spowodowane stosunkowo małymi komorami. Ratuje nas w tym przypadku to, że obudów tych nie dostraja się tak nisko jak obudów bass-reflex (przeważnie jest to 60-70Hz), ale to często nie wystarcza. Mamy dwie możliwości. Albo dostroić otwór wyżej, czego skutkiem będzie wyższa dolna częstotliwość graniczna, albo zwiększenie komory z otworem. Można zastosować otwór o małej średnicy, ale spowoduje to nieprzyjemne "furkoczenie" powietrza już przy małych poziomach głośności, powietrze pompowane przez membranę głośnika nie będzie nadążało przelatywać przez otwór. Przepustowość otworu będzie zbyt mała w stosunku do pompowanego przez głośnik powietrza. Najlepszą metodą jest zwiększenie komory z otworem. Otwory stosowane w tej obudowie muszą mieć wyprofilowane oba końce, najlepiej aby ich średnica zwiększała się ku wylotowi. Do obliczenia długości oraz średnicy tunelu można wykorzystać te same wzory które wykorzystujemy przy obliczaniu tunelu w obudowie bass-reflex. Obudowy wentylowane z dwóch stron są bardzo trudne do przewidzenia, dlatego nie polecam ich robić w warunkach amatorskich.