Marios:
Koszty działania kina, gdyby pokrywać je wyłącznie z biletów, mogłyby doprowadzić do absurdalnego wzrostu cen tychże biletów. Nie znam byznesowych kalkulacji właścicieli kin, ale sądzę, że działają dla zysku, nie z podłości. Jeżeli widzą zasadność ekonomiczną przedłużania seansów o powiedzmy, 1/4, to z wynikającej z tego redukcji liczby tych seansów dziennie (a nie o każdej porze dnia seans jest dla publiczności atrakcyjny), z każdych czterech utargów ubywa im co najmniej jeden. A pułap kosztów własnych kina jest stały i pewno nie tak niski, jak się zdaje.
Czyli bez reklam, średnia cena biletu z rozsądnym zarobkiem firmy wynosiłaby kilkadziesiąt procent więcej i zapewne rzadziej chodziłbyś do kina z jeszcze większą irytacją.
Wybierz większy ból.
Myślę, że problemem jest tu nie sama cena, a zdolność nabywcza Kowalskiego-kinomaniaka i panująca struktura cen i kosztów
.
No i nie wiem, czemu to przedłużenie seansu aż tak boli i w czym szkodzi, skoro coraz mniej chodzi się do kina na film... a częściej do kina, mam na myśli - z kimś. Czyli być dłużej w kinie bywa celowiej i korzystniej i jeszcze można porozmawiać o tych głupich, wstrętnych reklamach...
PM:
Niewątpliwie krzepiłaby świadomość, że inni mają jeszcze gorzej, gdyby nie podejrzenie, że stawki wynagrodzenia i poziom życia ogółu w rzeczonym kraju pozostają dla nas egzotycznie wysokie. Nasze ceny, stawki i zarobki mogą stanowić równie jaskrawą fantastykę w oczach jeszcze uboższego społeczeństwa. Tak, istnieją kraje, gdzie większości jest mierzalnie gorzej niż nam. Wysokość i struktura cen wynikają ze zdolności nabywczej danego społeczeństwa, a ta z kolei z itp. itd. Szybkie porównywanie zjawisk wyrwanych z kontekstu jest uroczo szybkie, lecz poznawczo puste i złudne.
Jakoś nie widzę tego żeby miał do czego podkradać ropę 
.
