Luszti,
poprawka akustyczna dla falowodów bywa rozmaicie liczona przez różnych badaczy z podobnymi wynikami. Praktycznie można przyjąć klasyczne wartości 8/3*Pi razy promień falowodu o wylocie obudowanym i 0,61 promienia falowodu nieobudowanego (wylot rury czy tunelu bezpośrednio w powietrze). Niestety w naszych konstrukcjach mogą występować wyloty mieszane pod tym względem i w dodatku wynikowe wartości mogą być różne dla różnych rozwiązań wylotu, dla jednych bardziej w kierunku wylotu obudowanego, dla drugich bardziej dla nieobudowanego :).
Znając powierzchnię wylotu, już łatwo oszacować przybliżoną długość szczeliny do zastosowania. Jednak sprawy bywają nieco bardziej powikłane, bo w pomiarze może okazać się, że jednak do akurat tego falowodu pasuje nieco dłuższa czy krótsza szczelina. Akustyka to zdradliwa dziedzina i ciężko ją zamknąć w proste równania.
Sketchup umie narysować zgrubne regularne łuki, ale żadnych krzywych wykładniczych. Można w to miejsce naszkicować przybliżony zarys łuków wycięcia krótkimi prostymi odcinkami lub zastosować prostokątne otwory, jak w Nazgulach. Ale najważniejsze, nie skakać od razu na głęboką wodę i koniecznie zrobić wstępną przymiarkę/przymiarki na materiale tymczasowym/testowym, którą bezwarunkowo dokładnie pomierzyć. Bardzo niewielkie różnice długości szczeliny i rozmiaru wylotu (jeśli stosuje się redukcję na wylocie) przynoszą spore różnice w odpowiedzi nearfield tunelu, choć różnice w samej krzywej impedancji mogą nie wystąpić. Z tych dwóch szkiców na wyczucie wybrałbym do testów rozwiązanie pierwsze z lewej na początek, ale wymagałoby to potwierdzenia na realnym modelu testowym, czyli należałoby sprawdzić oba rozwiązania.
Sprawa nie jest taka sobie prosta, możesz zrobić wprawdzie dostawkę do wylotu już zaprojektowanego pod kątem prostym plus deflektor, wymieniając jedną ściankę dostawki można by przetestować warianty, rżnięcie ściany tunelu właściwego zostawiajac na sam koniec, kiedy będzie pewność, jak dokładnie ma ta szczelina wyglądać. Ale w tej testowej dostawce należałoby zadbać o te same warunki emisji z wylotu, czyli nie wystarczy fragment dobudowanego tunelu pod kątem prostym, powinna tam być również ta ściana frontowa obudowy nad wylotem zreprodukowana...
Raz zrobione, wygląda banalnie. Jednakże droga do celu usiana jest cierniami :).
PM:
Aż sie usmiechnąłem szeroko. PM, zbudowałeś, pomierzyłeś, porównałeś ileś tam wersji, że tak dobrze wiesz? Bo wiesz, ja zbudowałem i wciąż mam więcej pytań, niż odpowiedzi.
poprawka akustyczna dla falowodów bywa rozmaicie liczona przez różnych badaczy z podobnymi wynikami. Praktycznie można przyjąć klasyczne wartości 8/3*Pi razy promień falowodu o wylocie obudowanym i 0,61 promienia falowodu nieobudowanego (wylot rury czy tunelu bezpośrednio w powietrze). Niestety w naszych konstrukcjach mogą występować wyloty mieszane pod tym względem i w dodatku wynikowe wartości mogą być różne dla różnych rozwiązań wylotu, dla jednych bardziej w kierunku wylotu obudowanego, dla drugich bardziej dla nieobudowanego :).
Znając powierzchnię wylotu, już łatwo oszacować przybliżoną długość szczeliny do zastosowania. Jednak sprawy bywają nieco bardziej powikłane, bo w pomiarze może okazać się, że jednak do akurat tego falowodu pasuje nieco dłuższa czy krótsza szczelina. Akustyka to zdradliwa dziedzina i ciężko ją zamknąć w proste równania.
Sketchup umie narysować zgrubne regularne łuki, ale żadnych krzywych wykładniczych. Można w to miejsce naszkicować przybliżony zarys łuków wycięcia krótkimi prostymi odcinkami lub zastosować prostokątne otwory, jak w Nazgulach. Ale najważniejsze, nie skakać od razu na głęboką wodę i koniecznie zrobić wstępną przymiarkę/przymiarki na materiale tymczasowym/testowym, którą bezwarunkowo dokładnie pomierzyć. Bardzo niewielkie różnice długości szczeliny i rozmiaru wylotu (jeśli stosuje się redukcję na wylocie) przynoszą spore różnice w odpowiedzi nearfield tunelu, choć różnice w samej krzywej impedancji mogą nie wystąpić. Z tych dwóch szkiców na wyczucie wybrałbym do testów rozwiązanie pierwsze z lewej na początek, ale wymagałoby to potwierdzenia na realnym modelu testowym, czyli należałoby sprawdzić oba rozwiązania.
Sprawa nie jest taka sobie prosta, możesz zrobić wprawdzie dostawkę do wylotu już zaprojektowanego pod kątem prostym plus deflektor, wymieniając jedną ściankę dostawki można by przetestować warianty, rżnięcie ściany tunelu właściwego zostawiajac na sam koniec, kiedy będzie pewność, jak dokładnie ma ta szczelina wyglądać. Ale w tej testowej dostawce należałoby zadbać o te same warunki emisji z wylotu, czyli nie wystarczy fragment dobudowanego tunelu pod kątem prostym, powinna tam być również ta ściana frontowa obudowy nad wylotem zreprodukowana...
Raz zrobione, wygląda banalnie. Jednakże droga do celu usiana jest cierniami :).
PM:
Zamieszczone przez Pogromca mitow
Zobacz posta
Skomentuj