ogólnie pytam i czekam na propozycje opel astra kombi
---------- Post dodany o 19:36 ---------- Poprzedni post o 18:49 ----------
myślę o czymś, co schodzi powiedzmy do dobrych 40hz, chodzi mi o ładny bas, niekoniecznie głośny.. nie chcę zamieniać bagażnika w kotłownię i ogólnie chcę mieć jakiś bagażnik pmc robi niewielkie tl-ki, może coś w tym kierunku?
szukam właśnie głośnika w rozsądnej cenie do tl-ki strojonej na 40hz, pracującej do 100 hz czyli przed (anty)rezonansem przy 120hz (będzie cięcie LP na wzmacniaczu) z tego co wiem, buda samochodu wzmacnia w dół od około 60-80hz więc jak dobrze pójdzie, to może i zahaczy o 30-20 Hz nie wiem tylko jak się zachowuje głośnik poniżej f strojenia, czy tak jak w BR? bo jeśli tak, to będę musiał go przyciąć subsonicznym.
Pogromco nasuwa Ci się jakiś konkretny model głośnika na myśl? najlepiej max 20cm (wolałbym 16)
Musisz sobie przesymulowac. Podawalem prosty tutorial jak to ogarnac. Przeciez nie bede ciagle, kazdemu symulowac glosnikow :P Znasz swoje auto i w oparciu o symulacje musisz sam zaprojektowac skrzynie, tak aby pasowala do bagaja.
Niewiele ostatnio w wątku, to popielęgnuję osobiste obsesje. O tasuku jako takim było, tym razem kilka słów o tym, co z bohaterem było dalej :). Kto czytał kojarzy, że pierwotna konstrukcja Nazgul otrzymać miała wspomaganie w postaci Towera dla uzyskania zejścia hm... skrajnego :). Po drodze do koncepcji tasuka dołączył domysł, że można pokonać niekorzystne oddziaływanie niedopasowania impedancji akustycznej na wylocie tunelu modyfikacją kształtu tegoż wylotu. Acha, dla uproszczenia sobie życia z dwóch AC130F1 jeden tymczasowo powędrował na półkę, dziurę odwracalnie zagwożdżono.
Czy się udało i jaki jest efekt połączenia tasuka i któregoś ze sposobów na odpuszczenie ciśnienia u wylotu tunelu dla uzyskania polepszenia warunków emisji na wylocie?
W rozpatrywanym przypadku Nazgula zastosowane zostały 3 otwory stopniowo zwiększające rozmiar w kierunku wylotu, dla łatwiejszego odnoszenia się do nich nazwę je skrzelami.
Skrzela, czyli otwory stratne u wylotu, wyglądają w Nazgulu tak:
Inne detale Nazgula dla przypomnienia:
woofer = AC130F1
komora 48 litrów
litraż całkowity = 160 litrów
kanał = 11xSd (ok 1000 cm2), długość pozorna ok. 48o cm, 14 par tasuków
konstrukcja tłumiona watą (tunel) i makulaturą w paseczkach (komora głośnikowa). Nie, nie szeleści i wodą nie kapie.
wylot = 80 cm2
skrzela = w przybliżeniu nieco ponad drugie tyle
Dla konstrukcji jednokanałowej różnice w rezultatach pomiarów SPL dla oczekującego spektakularnych efektów są nieszczególne, uzyskiwany SPL jest jednak ciut niższy niż z samego tunelu tasukowego. Być może dziury nie są optymalne. Zadaniem Nazgula jest jednak przetwarzanie głównie zakresów średniego i wysokiego, więc pozostawiam, jak jest.
Pomiar odpowiedzi kanału u wylotu nearfield: (legenda: pomiar czerwony = wylot i skrzela odsłonięte, niebieski = wlot 80cm2 odsłonięty, skrzela zatkane, smoothing 6/oktawa).
Po co więc podejmować ten trud i całe te skrzela? Ano by uzyskać tę legendarną, tyle tu w wątku mękoloną doskonałą linię transmisyjną, czyli taką, która nie posiada podwójnego dzioba na pomiarze impedancji (Yoshi, na pewno się ucieszysz, da się bez tłumienia na maksa). W tym konkretnym wypadku pomiar impedancji jest niemal taki sam, jak dla przetwornika freeair. Jest to zaskakujące, bo choć da się uzyskać jednopikową odpowiedź z dostatecznie dużego horna, to ta odpowiedź nie byłaby tak wysoko, leżałaby znacznie niżej dla podobnego wyniku basowego (znacznie większy litraż i związane z tym konsekwencje).
AC 130 F1 mierzony w Nazgulu (wylot plus skrzela) i freeair (bezpośrednio, bez filtrowania):
AC130F1 mierzony w Nazgulu: zielony = wylot plus skrzela otwarte, żółty = skrzela zatkane, tylko otwór wylotowy.
Efekt takiego połączenia tasuka ze specyficzną geometrią wylotu okazuje się równie ciekawy w zastosowaniu w podwójnym tunelu, w takim compound tasuku. Chwila uwagi pozwoli wychwycić, co mam na myśli.
Poniżej widok bebechów kanału frontowego.
Pomiary i uwagi dla Tower:
woofer = STX GDN-32-450-8 (isobarik)
komora 35 litrów
litraż całkowity = ok 650 litrów
kanał górny = 3,8 Sd (2300 cm2), długość pozorna ok. 13,5 m, 39 par tasuków
kanał frontowy = 1,2 Sd (730 cm2), długość pozorna ok. 19,5 m, 56 par tasuków
konstrukcja tłumiona filcem tapicerskim (komora, właściwie to zbędne, ale też nie szkodzi) i makulaturą w paseczkach (oba kanały). Nie, nie szeleści i wodą nie kapie.
Pokazane w innym wątku tymczasowe kołpaki ze szczeliną wykładniczą na wylocie w kilku wariantach (były też takie, o których nie było) zostały zarzucone z uwagi na przerost rozmiarów nad korzyściami, jakie dawały. Wygląda to obecnie skromniej, szczelina to zwykły krótki trójkąt bez zaobleń.
Czy ta konstrukcja mieści się jeszcze w szerokich granicach linii transmisyjnej? Prawdopodobnie jednak tak.
Pomiar impedancji Towera z kanałami i bez kanałów (pozostawiona tylko komora głośnikowa):
Pomiar odpowiedzi tunelów Towera nearfield bezpośredni, bez filtrowania, smoothing 6/okt, square noise:
Działanie takiego zestawu Nazgul + Tower:
pomiar całości ze zwrotnicą, strona lewa onaxis 180 cm w mcu odsłuchu square noise (jak widać, zwrotnica dużo tu nie robi, reguluje kwestię tweetera, trochę kładzie odpowiedź ku wysokim i właściwie tyle).
Brzmienie takiego basu:
Ograniczeń w zejściu nie stwierdzono. Jednak nie jest tak, że rozszerzone możliwości basowe dają znać o sobie nieustannie, wszystko zależy od nagrania. Jest zarejestrowana niska częstotliwość, to jest w odbiorze, a nie jest, no to nie ma. Jednakże nawet w nagraniach małych składów czuje się różnicę, powiedzmy, że stwierdza się obecność zwykle wykastrowanego, smakowitego tła akustycznego, przestrzeni czy też głębi. Szybkość basu jest jak sądzę, niepospolita, bas nie zlewa się ani nie dominuje. Potężnie, lecz nad wyraz elegancko. Kopa ma to imponującego, co szczególnie zauważalne w filmowych ścieżkach dźwiękowych, można się spocić. Jak na przetworniki z dolno-niższej półki, efekt jest zadziwiający.
Niestety nie mogę podać żadnego obiektywnego punktu odniesienia, bo nie znam.
Zobrazowany stan konstrukcji z uwagi na jej status nieustającego eksperymentu może ulegnąć zmianie bez uprzedzenia :)
No i co chlopaki? Nikt nic nie napisze? :P Dobra to ja skrobne...
Comendancie, to co trzeba absolutnie napisac, to Twoja niezwykla determinacja w budowaniu takich potworow robi na mnie wrazenie. Z reszta nie tylko nam mnie, malo kto chce cokolwiek napisac po prezentacji Twoich grzmotow tasukowych :)
Pytanko mam takie: jak wyglada wytrzymalosc mocowa w konstrukcji ze skrzelami? Gdzie jest poczatek tuneli i ich koniec w calej obudowie?
Generalnie tasuki traktuje jako bardzo dluga TL polfalowa, co z reszta tak samo jest symulowane w Hornresp, czy probowales kiedys budowy innego ksztaltu z zachowaniem symulowanej dlugosci tunelu?
Co do samej impedancji i jednego piku, to chyba juz dawno bylo wyjasnione, ze nie ma to nic wspolnego z jakas magiczna idealna linia transmisyjna. "Linia transmisyjna" to tylko termin zapozyczony przez Bailey'a dla swojego wynalazku, a MJK w swoich pracach chyba raz na zawsze rozwial wszelkie watpliwosci jak wyglada falowod, jak dziala, jaka jest jego impedancja i co oznaczaja piki. No ale nie o tym mialo byc :)
Pomiary impedancji z tunelami wygladaja troche tak jakby glosnik w ogole nie widzial tasukow, ktore przeciez musza miec wplyw na prace glosnika. Gdybys przedstawil jakis widok 3D tego rozwiazania to moze latwiej by mi bylo ocenic calosc.
A w ogole to ciekawe, ze Arum ma tak wysoki rezonans ponad 50hz, gdzie producent podaje 35hz :)
Jest kilka czynników określających tę determinację moją:
- nie mam na tyle przestrzeni, by próbować odgród, za to owszem mogę konstruować bydlęta ponadnormalnie wysokie, bo do sufitu mam 340 cm; zamknięte i BR jakoś mnie nie pociągają, klasyczny horn byłby już zbyt wielki, zresztą, po co? :)
- WAF mnie nie dotyczy, jestem samodzielnym i samorządnym kogutem na swoich włościach;
- to naprawdę działa. Niestety, w mniejszej skali robi wprawdzie wrażenie, ale to jest jeszcze nie całkiem to, musi mieć pewne minimalne wymiary dla rozwinięcia skrzydeł w pełni (choć chodzi mi po głowie projekt jednobryłowy z odpowiedzią porównywalną, ale większą efektywnością; jednak mniejszy nie oznacza tu wcale, że mały czy tani).
Z pikami chodziło mi o podkreślenie faktu, że w tunelu Nazgula siedzą te same niezmienione tasuki w obu wypadkach, a po dodaniu skrzel znika całkowicie ślad siodła, który słabo bo słabo, ale z samym wylotem 80 cm się jednak zaznacza i z tym zastrzeżeniem, że choć słaby ten pierwszy, jednak pasuje do tego, co dostajemy z normalnej linii transmisyjnej. Inaczej mówiąc, że zjawisko wynika z geometrii wylotu, a nie z samych tasuków, które jedynie rozciągają odpowiedź.
W Towerze również wystąpiły niespodzianki i tu aż trudno uwierzyć, że Fs tych STX32 to podług danych katalogowych 22 Hz, sam pik jawi się niewielki, płaski i nieco rozciągnięty, w końcu na membrany oddziaływują osobne odmienne tunele, jednak szczyt tego piku jest na ponad 70 Hz i nie widać tych dwudziestukilku Hz jak w pomiarze z samą komorą głośnikową... Chyba się tego nie spodziewałem, faktycznie to wygląda, jakby w pomiarze impedancji na głośnik tunel nie oddziaływał.
Wszystkie konstrukcje robiłem w pojedynczym tunelu prostym bez załamań, taka geometria wydaje mi się najlepsza i pozwalająca na maksymalne wykorzystanie zalet faktu, że fizycznie, są to jednak bardzo krótkie, obszerne tunele (impuls, opóźnienie, skuteczność).
Mocowo nie wygląda to źle: po zredukowaniu wooferków do jednego w Nazgulu odsłuchuję z tą samą głośnością co zwykle, a nawet niekiedy większą nieco i problemów nie napotkałem (drugi głośnik powróci, jednak trochę to bezpieczniej wychyleniowo z parką na pokładzie).
Z wizualizacją widzę problem taki, że to jest mnóstwo czasochłonnego rysowania, a widoczność detali przy tej ilości szczegółów byłaby bardzo słaba. Może jakiś uproszczony schemat dałoby się wyrysować: chodzi Ci o to, jak te kanały są dołączone do komory itp? Wolałbym uniknąć rysowania tych wszystkich tasuków, ich jest tam prawie dwieście.
Kwestia Fs Aurum Cantusa 130F1 jest rzeczywiście zaskakująca, bo mam łącznie 6 sztuk i żaden nie ma Fs niższego niż 48 Hz freeair, a 4 grają już ze dwa lata i raczej już im się to nie zmieni.
Może jakiś uproszczony schemat dałoby się wyrysować: chodzi Ci o to, jak te kanały są dołączone do komory itp? Wolałbym uniknąć rysowania tych wszystkich tasuków, ich jest tam prawie dwieście.
Nie no, wlasnie taki uproszczony, bo jakos nie do konca kumam gdzie to z czym jest polaczone, jak dlugie i tak dalej. Schemat tasukow znam, ale reszta ni do konca obrazuje sie w mojej glowie :)
No i pytanie, skad sie bierze ten rezonans przy okolo 50hz w modelu z STX? Chyba musze jednak zobaczyc ta wizualizacje, to moze cos mi sie rozjasni. Nie chce tutaj wrozyc z fusow, bo sprawa jest bardzo ciekawa.
Skomentuj